Uz kontinuirani razvoj optičke komunikacijske tehnologije, komunikacija optičkim vlaknima je doživjela pet generacija od svog pojavljivanja. Prošao je optimizaciju i nadogradnju OM1, OM2, OM3, OM4 i OM5 vlakana, te je napravio kontinuirani napredak u kapacitetu prijenosa i udaljenosti prijenosa. Zbog karakteristika i scenarija primjene, OM5 vlakno je pokazalo dobar razvojni zamah.
Prva generacija optičkog komunikacionog sistema
1966-1976 bila je faza razvoja optičkih vlakana od osnovnih istraživanja do praktične primjene. U ovoj fazi je realizovan multimod (0,85 μm) optički komunikacioni sistem sa 850 nm kratke talasne dužine i 45 MB/s niske brzine od 34 MB/s. U slučaju pojačala, udaljenost prijenosa može doseći 10 km.
Druga generacija optičkog komunikacionog sistema
U periodu 1976-1986, cilj istraživanja je bio poboljšati brzinu prijenosa i povećati udaljenost prijenosa, te snažno promovirati razvojnu fazu primjene komunikacionih sistema optičkih vlakana. radna talasna dužina se takođe razvila od 850nm kratke talasne dužine do 1310nm/1550nm duge talasne dužine, postižući jednomodni optički komunikacioni sistem sa brzinom prenosa od 140~565 Mb/s. U slučaju pojačala, udaljenost prijenosa može doseći 100 km.
Komunikacioni sistem sa optičkim vlaknima treće generacije
Od 1986. do 1996. sproveden je napredak istraživanja ultra-velikih kapaciteta i ultra-velikih udaljenosti radi proučavanja nove tehnologije optičkih vlakana. U ovoj fazi implementiran je jednomodni optički komunikacioni sistem sa disperzijom od 1,55 μm. Vlakno koristi tehniku eksterne modulacije (elektro-optički uređaj) sa brzinom prijenosa do 10 Gb/s i razdaljinom prijenosa do 150 km bez relejnog pojačala.
Četvrta generacija optičkog komunikacionog sistema
1996-2009 je era sinhronog digitalnog sistema optičke mreže za prijenos. Komunikacijski sistem optičkih vlakana uvodi optička pojačala kako bi se smanjila potražnja za repetitorima. Tehnologija multipleksiranja s podjelom talasnih dužina koristi se za povećanje brzine prijenosa optičkih vlakana (do 10Tb/s) i udaljenosti prijenosa. Može dostići do 160 km.
Napomena: 2002. godine, ISO/IEC 11801 je zvanično proglasio standardnu klasu višemodnih vlakana, klasifikujući višemodna vlakna OM1, OM2 i OM3 vlakna. 2009. godine TIA-492-AAAD je zvanično definisao OM4 vlakno.
Peta generacija optičkog komunikacionog sistema
Komunikacijski sistem optičkih vlakana uvodi optičku solitonsku tehnologiju i koristi nelinearni efekat vlakna kako bi se pulsni val odupirao disperziji pod originalnim valnim oblikom. U ovoj fazi, optički komunikacioni sistem uspešno proširuje talasnu dužinu multipleksera sa podelom talasnih dužina, a originalnih 1530 nm~ 1570 nm se proteže na 1300 nm do 1650 nm. Osim toga, u ovoj fazi (2016.) OM5 vlakno je zvanično lansirano.