عملکرد اصلی کانکتور فیبر نوری این است که به سرعت دو فیبر را به هم وصل می کند تا سیگنال نوری بتواند به تشکیل یک مسیر نوری ادامه دهد. کانکتورهای فیبر نوری متحرک هستند، قابل استفاده مجدد هستند و ضروری ترین و پرکاربردترین اجزای غیرفعال در سیستم های ارتباطی نوری هستند. کانکتورهای فیبر نوری به دو وجه انتهایی فیبر اجازه می دهند تا دقیقاً به لبه لبه متصل شوند تا کوپلینگ خروجی انرژی نوری به حداکثر برسد. از فیبر فرستنده به فیبر گیرنده و تأثیرات سیستم به دلیل دخالت آن باید به حداقل برسد. از آنجایی که قطر بیرونی فیبر فقط 125 میکرومتر است و قسمت عبور نور کوچکتر است، فیبر تک حالته فقط حدود 9 میکرومتر و فیبر چند حالته 50 و 62.5 میکرومتر است، بنابراین اتصال بین الیاف باید دقیق باشد. تراز شده است.
اجزای اصلی: فرول
از طریق نقش اتصال فیبر نوری، می توان دریافت که جزء اصلی که بر عملکرد کانکتور تأثیر می گذارد، فرول است. کیفیت فرول مستقیماً بر اتصال مرکز دقیق دو الیاف تأثیر می گذارد. فرول از سرامیک، فلز یا پلاستیک ساخته شده است. فرول سرامیکی به طور گسترده ای استفاده می شود، ماده اصلی دی اکسید زیرکونیوم است که دارای ویژگی های پایداری حرارتی خوب، سختی بالا، نقطه ذوب بالا، مقاومت در برابر سایش و دقت پردازش بالا است. آستین یکی دیگر از اجزای مهم کانکتور است و آستین به عنوان یک تراز برای تسهیل نصب کانکتور عمل می کند. قطر داخلی آستین سرامیکی کمی کوچکتر از قطر بیرونی فرول است و آستین شکاف دار دو فرول را برای هم ترازی دقیق محکم می کند.
به منظور برقراری تماس بهتر وجه انتهایی دو الیاف، انتهای فرول معمولاً در ساختارهای مختلف آسیاب می شود. PC، APC و UPC نمایانگر ساختار سطح جلویی فرول سرامیکی هستند. PC یک تماس فیزیکی، تماس فیزیکی است. رایانه شخصی یک سطح میکرو کروی صیقلی و صیقلی است، سطح فرول به یک سطح کروی کمی آسیاب می شود و هسته فیبر نوری در بالاترین نقطه خمش قرار دارد به طوری که دو وجه انتهایی فیبر در تماس فیزیکی هستند. APC (تماس فیزیکی زاویه دار) تماس فیزیکی اریب نامیده می شود و وجه انتهایی فیبر معمولاً تا یک مخروط 8 درجه آسیاب می شود. مورب زاویه دار 8 درجه باعث می شود که صفحه انتهایی فیبر سفت تر شود و به جای بازگشت مستقیم به منبع، نور را از طریق زاویه اریب به روکش منعکس می کند و عملکرد اتصال بهتری را ارائه می دهد. UPC (تماس فوق العاده فیزیکی)، صفحه انتهایی فوق العاده فیزیکی. UPC بر اساس رایانه شخصی برای بهینه سازی صیقل دادن چهره انتهایی و پرداخت سطح است، وجه انتهایی گنبدی شکل تر به نظر می رسد. اتصالات کانکتور باید در ساختار انتهایی یکسان باشند، به عنوان مثال APC و UPC نمی توانند با هم ترکیب شوند و در نتیجه عملکرد کانکتور کاهش می یابد.
پارامترهای اساسی: از دست دادن درج، از دست دادن بازگشت
با توجه به چهره های مختلف انتهای فرول، عملکرد از دست دادن اتصال نیز متفاوت است. عملکرد نوری کانکتورهای فیبر نوری در درجه اول با دو پارامتر اساسی اندازه گیری می شود: از دست دادن درج و افت بازگشت. بنابراین، ضرر درج چیست؟ اتلاف درج ("IL") افت توان نوری ناشی از اتصال است. عمدتاً برای اندازه گیری تلفات نوری بین دو نقطه ثابت در فیبر، معمولاً به دلیل انحراف جانبی بین دو فیبر، شکاف طولی در فیبر استفاده می شود. اتصال فیبر، کیفیت سطح انتهایی و غیره. واحد بر حسب دسی بل (dB) بیان می شود. هر چه کوچکتر بهتر، نیاز عمومی نباید بیشتر از 0.5dB باشد.
ضرر بازگشت ("RL") به پارامتر عملکرد بازتاب سیگنال اشاره دارد. این افت توان بازگشت / بازتاب سیگنال نوری را توصیف می کند. به طور کلی، هر چه بزرگتر، بهتر، مقدار معمولاً در دسی بل (dB) بیان می شود. یک کانکتور APC معمولی دارای مقدار RL معمولی تقریباً -60 دسی بل و یک کانکتور PC دارای مقدار RL معمولی تقریباً -30 دسی بل است.
علاوه بر دو پارامتر عملکرد نوری از دست دادن درج و تلفات برگشتی، عملکرد اتصال فیبر نوری باید به قابلیت تعویض، تکرارپذیری، استحکام کششی و دمای عملیاتی کانکتور فیبر نوری نیز توجه کند. ، تعداد درج ها و غیره.
نوع رابط
کانکتورها بر اساس روش اتصال تقسیم می شوند: LC، SC، FC، ST، MU، MT، MPO/MTP و غیره. با توجه به چهره انتهایی فیبر: FC، PC، UPC، APC.
کانکتور LC
کانکتور نوع LC با مکانیزم قفل جک مدولار (RJ) با استفاده آسان ساخته شده است. اندازه پین ها و آستین های استفاده شده در کانکتور LC 1.25 میلی متر است که به اندازه SC، FC و غیره معمولی است، بنابراین اندازه خارجی فقط نصف اندازه SC/FC است.
کانکتور SC
کانکتور کانکتور SC ("کانکتور مشترک" یا "کانکتور استاندارد") یک کانکتور مربعی استاندارد است که با اتصال و تخلیه بسته می شود و نیازی به چرخاندن ندارد. این نوع کانکتور از پلاستیک مهندسی ساخته شده است که ارزان است و به راحتی وارد و جدا می شود.
کانکتور FC
کانکتور فیبر FC (Ferrule Connector) و کانکتور SC هم اندازه هستند، با این تفاوت که FC از یک آستین فلزی ساخته شده و نحوه بستن آن به صورت چرخشی است. مدل سودمند دارای مزایای ساختار ساده، عملکرد راحت، ساخت آسان و دوام است و می تواند در یک محیط لرزش بالا استفاده شود.
کانکتور ST
کانکتور فیبر نوری ST (نوک مستقیم) دارای یک پوشش بیرونی گرد با یک محفظه پلاستیکی یا فلزی حلقه ای شکل 2.5 میلی متری است. روش چفت و بست به صورت چرخشی است که معمولاً در قاب های توزیع الیاف استفاده می شود.
کانکتور MTP/MPO
کانکتور فیبر نوری MTP/MPO نوع خاصی از کانکتورهای چند فیبر است. ساختار کانکتور MPO پیچیده است و 12 یا 24 فیبر را در یک فرول فیبر مستطیلی به هم متصل می کند. معمولا برای سناریوهای اتصال با چگالی بالا مانند مراکز داده استفاده می شود.
علاوه بر موارد فوق، انواع کانکتورها عبارتند از کانکتورهای MU، کانکتورهای MT، کانکتورهای MTRJ، کانکتورهای E2000 و موارد مشابه. SC احتمالاً متداول ترین کانکتور فیبر نوری است که عمدتاً به دلیل طراحی کم هزینه آن است. کانکتورهای فیبر نوری LC نیز یک کانکتور فیبر نوری متداول هستند، به ویژه برای اتصال به فرستنده و گیرنده های فیبر نوری SFP و SFP+. FC بیشتر در حالت تک استفاده می شود و در فیبر چند حالته نسبتاً نادر است. طرح های پیچیده و استفاده از فلز باعث گرانی آن می شود. کانکتورهای فیبر نوری ST معمولاً در کاربردهای برد بلند و کوتاه مانند کاربردهای فیبر چند حالته دانشگاهی و معماری، محیط‌های شبکه سازمانی و کاربردهای نظامی استفاده می‌شوند.