تفاوت بین فرستنده و گیرنده نوری، فرستنده و گیرنده فیبر نوری و مودم نوری

امروزه در پروژه های ارتباطی شبکه جاری، فرستنده های نوری،فرستنده و گیرنده فیبر نوری، و می توان گفت که مودم های نوری بسیار مورد استفاده قرار می گیرند و مورد احترام پرسنل امنیتی هستند. بنابراین، آیا از تفاوت بین این سه Clear آگاه هستید؟

مودم نوری نوعی تجهیزات مشابه مودم باند پایه (مودم دیجیتال) است. تفاوت آن با بیس باند MODEM این است که به یک خط فیبر نوری اختصاصی متصل است که یک سیگنال نوری است.

برای تبدیل سیگنال فوتوالکتریک و پروتکل رابط در شبکه گسترده و دسترسی استفاده می شود.روتردسترسی به شبکه گسترده است. گیرنده فوتوالکتریک از تبدیل سیگنال فوتوالکتریک در شبکه محلی استفاده می کند، اما فقط از تبدیل سیگنال، بدون تبدیل پروتکل رابط استفاده می کند. معمولاً برای مسافت طولانی در شبکه دانشگاه استفاده می شود و برای محیطی که در آن مناسب نیست. کابل های جفت پیچ خورده مستقر شده اند. به منظور روشن شدن مودم نوری، فرستنده و گیرنده فوتوالکتریک. باید محیطی که در آن استفاده می شود را معرفی کنیم.

مودم نوریفرستنده و گیرنده نوری تک پورت نیز شناخته می شود، محصولی است که برای محیط های کاربری خاص طراحی شده است. از یک جفت فیبر نوری برای تجهیزات پایانه انتقال نوری نقطه به نقطه واحد E1 یا تک V. 35 یا تک 10BaseT استفاده می کند. به عنوان تجهیزات انتقال رله شبکه محلی، این تجهیزات برای تجهیزات انتقال ترمینال فیبر نوری ایستگاه پایه و تجهیزات خطوط اجاره ای مناسب است. برای فرستنده های نوری چند پورت، آنها را به طور کلی "فرستنده های نوری" می نامند. برای فرستنده‌های نوری تک پورت، معمولاً در سمت کاربر استفاده می‌شوند. آنها مشابه مودم باند پایه رایج برای شبکه های خط (مدار) اختصاصی WAN کار می کنند. "مودم نوری" و "واحد شبکه نوری".

فرستنده های نوری فقط محصولاتی برای ارتباط داده هستند. محصولات فرستنده و گیرنده نوری واقعی متنوع هستند، برای انتقال تلویزیون کابلی، برخی برای انتقال تلفن، برای کنترل صنعتی مفید هستند، و برخی حتی "صدا، داده، تصویر" و سایر خدمات را برای دسترسی به One یکپارچه می کنند.

فرستنده و گیرنده فیبر نوری تبدیل سیگنال بین فیبر تک حالته و چند حالته و جفت پیچ خورده را در اترنت انجام می دهد. فرستنده و گیرنده فیبر نوری یک واحد تبدیل رسانه انتقال اترنت است که سیگنال های الکتریکی جفت پیچ خورده در فواصل کوتاه و سیگنال های نوری دوربرد را مبادله می کند. فرستنده‌های نوری معمولاً در محیط‌های واقعی شبکه استفاده می‌شوند که کابل‌های اترنت را نمی‌توان پوشش داد و باید از فیبرهای نوری برای افزایش فاصله انتقال استفاده شود. در عین حال، آنها به اتصال آخرین مایل خطوط فیبر نوری به شبکه‌های شهری (متعلق به فناوری اترنت) و لایه‌های بیرونی بیشتر کمک می‌کنند. اینترنت نیز نقش بسزایی داشته است.

با توجه به سرعت، فرستنده و گیرنده فیبر نوری را می توان به فرستنده فیبر نوری 10M، 100M تقسیم کرد.فرستنده و گیرنده فیبر نوری تطبیقی ​​10/100Mو فرستنده و گیرنده فیبر نوری 1000M. فرستنده گیرنده های 10M و 100M در لایه فیزیکی کار می کنند، و محصولات فرستنده گیرنده که در این لایه کار می کنند، داده ها را ذره ذره به جلو می برند. این روش فوروارد دارای مزایای سرعت فوروارد سریع، نرخ شفافیت بالا، تاخیر کم و غیره است، از نظر سازگاری و پایداری بهتر است و برای استفاده در لینک های با نرخ ثابت مناسب است.

گیرنده فیبر نوری 10/100M در لایه پیوند داده کار می کند. در این لایه، فرستنده و گیرنده فیبر نوری از مکانیزم ذخیره و ارسال برای خواندن آدرس MAC منبع، آدرس MAC مقصد و آدرس MAC مقصد برای هر بسته دریافتی استفاده می کند. داده ها، بسته داده پس از تکمیل بررسی افزونگی چرخه ای CRC ارسال می شود. اول اینکه می تواند از پخش شدن برخی فریم های اشتباه در شبکه جلوگیری کند و منابع ارزشمند شبکه را اشغال کند. در عین حال، می تواند از از دست رفتن بسته های داده به دلیل ازدحام شبکه نیز جلوگیری کند.

با توجه به ساختار، می توان آن را به فرستنده و گیرنده فیبر نوری نوع رومیزی و گیرنده فیبر نوری نوع رک تقسیم کرد. فرستنده و گیرنده فیبر نوری رومیزی برای یک کاربر مناسب است، مانند ملاقات با لینک بالا یک تکسوئیچدر راهرو فرستنده‌های فیبر نوری روی قفسه برای جمع‌آوری چند کاربر مناسب هستند.

با توجه به فیبر، می توان آن را به فرستنده و گیرنده فیبری چند حالته و فرستنده فیبری تک حالته تقسیم کرد. با توجه به فیبرهای نوری مختلف استفاده شده، فاصله انتقال گیرنده متفاوت است. فاصله انتقال کلی یک فرستنده گیرنده چند حالته بین 2 کیلومتر تا 5 کیلومتر است، در حالی که یک فرستنده گیرنده تک حالته می تواند محدوده ای از 20 کیلومتر تا 120 کیلومتر را پوشش دهد. لازم به ذکر است که به دلیل تفاوت در فاصله انتقال، قدرت ارسال، حساسیت دریافت و طول موج خود فرستنده فیبر نوری نیز متفاوت خواهد بود. قدرت انتقال یک فرستنده گیرنده فیبر نوری 5 کیلومتری معمولاً بین 20- تا -14 دسی بل است و حساسیت دریافتی آن 30- دسی بل است که از طول موج 1310 نانومتر استفاده می کند. در حالی که قدرت ارسال یک فرستنده گیرنده فیبر نوری 120 کیلومتری عمدتاً بین 5- تا 0 دسی بل است و حساسیت دریافت آن 38 دسی بل با استفاده از طول موج 1550 نانومتر است.

با توجه به تعداد فیبرهای نوری می توان آن را به فرستنده و گیرنده تک فیبر نوری تقسیم کرد.فرستنده و گیرنده نوری دو فیبر. تک فیبر برای درک دریافت و ارسال داده بر روی یک فیبر نوری است. این نوع محصول از فناوری مالتی پلکس تقسیم طول موج استفاده می کند و طول موج های مورد استفاده عمدتاً 1310 نانومتر و 1550 نانومتر است. به دلیل استفاده از مالتی پلکسی تقسیم طول موج، محصولات فرستنده و گیرنده تک فیبری به طور کلی دارای ویژگی تضعیف سیگنال بزرگ هستند. در حال حاضر، اکثر فرستنده‌های فیبر نوری موجود در بازار، محصولات دو فیبر هستند که نسبتاً بالغ و پایدار هستند.

خوب، مطالب بالا مقدمه ای در مورد تفاوت بین فرستنده و گیرنده نوری، فرستنده و گیرنده فیبر نوری و مودم نوری است. امیدوارم بتواند برای شما مفید باشد!