GPON چیست؟
فناوری GPON (Gigabit-Capable PON) آخرین نسل استاندارد دسترسی یکپارچه نوری غیرفعال پهن باند بر اساس استاندارد ITU-TG.984.x است. دارای مزایای زیادی مانند پهنای باند بالا، راندمان بالا، پوشش زیاد، رابط کاربری غنی و غیره است. اکثر اپراتورها آن را به عنوان یک فناوری ایده آل برای دستیابی به پهنای باند و تبدیل یکپارچه خدمات شبکه دسترسی می دانند.
GPON اولین بار توسط سازمان FSAN در سپتامبر 2002 پیشنهاد شد. بر این اساس، ITU-T توسعه ITU-T G.984.1 و G.984.2 را در مارس 2003 تکمیل کرد و G. را در فوریه و ژوئن 2004 تکمیل کرد. استانداردسازی 984.3 . بنابراین، خانواده استاندارد GPON در نهایت تشکیل می شود.
ساختار اصلی دستگاه مبتنی بر فناوری GPON مشابه PON موجود است. همچنین این استOLT(ترمینال خط نوری) دفتر مرکزی، ONT/ONUپایان کاربر (ترمینال شبکه نوری یا واحد شبکه نوری)، و دو دستگاه اول با حالت تک به هم متصل می شوند. فیبر نوری (فیبر SM) و تقسیم کننده غیرفعال (شکاف) از یک ODN (شبکه توزیع نوری) و یک سیستم مدیریت شبکه تشکیل شده اند.
برای سایر استانداردهای PON، استاندارد GPON پهنای باند بی‌سابقه‌ای با نرخ پایین لینک تا 2.5 گیگابیت بر ثانیه ارائه می‌کند و ویژگی‌های نامتقارن آن برای بازار خدمات داده پهنای باند مناسب‌تر است. این استاندارد خدمات کامل QoS را تضمین می‌کند و سلول‌های ATM را حمل می‌کند. و/یا قاب های GEM. دارای سطح خدمات خوب، تضمین QoS و دسترسی کامل به خدمات است. هنگام حمل فریم‌های GEM، سرویس‌های TDM را می‌توان به فریم‌های GEM نگاشت، و فریم‌های استاندارد 8 کیلوهرتز (125 میکرو ثانیه) می‌توانند مستقیماً از خدمات TDM پشتیبانی کنند. به عنوان یک استاندارد فنی کلاس حامل، GPON همچنین مکانیسم های حفاظتی و عملکردهای OAM کامل را در سطح شبکه دسترسی مشخص می کند.
در استاندارد GPON، انواع سرویس هایی که نیاز به پشتیبانی دارند به وضوح تعریف شده اند: سرویس های داده (سرویس های اترنت، از جمله خدمات IP و جریان های ویدئویی MPEG)، خدمات PSTN (POTS، خدمات ISDN) و خطوط اختصاصی (T1، E1، خدمات DS3، E3 و ATM). ) و خدمات ویدئویی (فیلم دیجیتال). چند سرویس در GPON برای انتقال به سلول‌های ATM یا فریم‌های GEM نگاشت می‌شوند و تضمین‌های QoS مربوطه را برای انواع خدمات مختلف ارائه می‌کنند.