فیبر نوری سیگنال ها را به شکل پالس های نور منتقل می کند و از شیشه یا پلکسی گلاس به عنوان رسانه انتقال شبکه استفاده می کند. از هسته فیبر، روکش و پوشش محافظ تشکیل شده است. فیبر نوری را می توان به فیبر Single Mode و Fiber Multiple Mode تقسیم کرد.
فیبر نوری تک حالته تنها یک مسیر نوری را ارائه می دهد که پردازش آن پیچیده است، اما ظرفیت ارتباطی بزرگتر و فاصله انتقال طولانی تری دارد. فیبر چند حالته از چندین مسیر نوری برای انتقال سیگنال یکسان استفاده می کند و سرعت انتقال توسط شکست نور کنترل می شود.
فیبر نوری به طور کلی برای انتقال شبکه های ارتباطی استفاده می شود. در طی فرآیند انتقال، انواع فیبرهای نوری با توجه به شرایط محیطی و انتقال انتخاب می شوند. انواع زیر از فیبرهای نوری مورد استفاده در شبکه های کامپیوتری وجود دارد
A. 8.3pm core/125pm shell، کابل نوری تک حالته.
B. 62.5um core/125um shell، کابل نوری چند حالته.
C. 5OPm هسته / پوسته 125pm، کابل نوری چند حالته.
D. Loopm core/140pm shell، کابل نوری چند حالته.
کابل نوری عمدتاً از فیبرهای نوری (موهای شیشه ای به نازکی مو) و آستین های محافظ پلاستیکی و غلاف های پلاستیکی تشکیل شده است. هیچ فلزی مانند طلا، نقره، مس و آلومینیوم در کابل نوری وجود ندارد و به طور کلی هیچ ارزش بازیافتی وجود ندارد. کابل نوری یک خط ارتباطی است که در آن تعداد معینی از فیبرهای نوری یک هسته کابل را به شکل مشخصی تشکیل می دهند که با یک غلاف و برخی نیز با یک غلاف بیرونی پوشانده شده است تا انتقال سیگنال های نوری انجام شود. یعنی: کابلی که توسط فیبر نوری (حامل انتقال نوری) پس از یک فرآیند خاص تشکیل شده است. ساختار اصلی یک کابل نوری به طور کلی از یک هسته کابل، یک سیم فولادی تقویت‌شده، یک پرکننده و یک غلاف تشکیل شده است. علاوه بر این، اجزای دیگری مانند لایه ضد آب، لایه بافر و سیم های فلزی عایق بندی شده در صورت نیاز وجود دارد.
دلیل اصلی توسعه سریع کابل فیبر نوری این است که دارای ویژگی های زیر است:
1. پهنای باند انتقال بسیار گسترده است و ظرفیت ارتباطی بسیار زیاد است.
2. از دست دادن انتقال کم و فاصله رله طولانی، به ویژه برای انتقال از راه دور مناسب است.
3. قابلیت های قوی ضد رعد و برق و ضد تداخل الکترومغناطیسی.
4. محرمانه بودن خوب، شنود یا شنود داده ها آسان نیست.
5. اندازه کوچک و وزن سبک.
6. نرخ خطای بیت کم و قابلیت اطمینان انتقال بالا.
7. قیمت به طور مداوم در حال کاهش است.
ساختار اصلی یک کابل نوری به طور کلی از یک هسته کابل، یک سیم فولادی تقویت‌شده، یک پرکننده و یک غلاف تشکیل شده است. علاوه بر این، اجزای دیگری مانند لایه ضد آب، لایه بافر و سیم های فلزی عایق بندی شده در صورت نیاز وجود دارد. کابل نوری از یک هسته تقویت شده و یک هسته کابل، یک غلاف و یک غلاف بیرونی تشکیل شده است. دو نوع ساختار هسته کابل وجود دارد: نوع تک هسته ای و نوع چند هسته ای: نوع تک هسته ای دو نوع دارد: نوع کامل و نوع باندل لوله. نوع چند هسته ای دو نوع دارد: روبانی و نوع واحدی. غلاف بیرونی دارای دو نوع زره فلزی و غیر زره است.
فرآیند تولید کابل نوری به طور کلی به فرآیندهای زیر تقسیم می شود:
1. غربالگری فیبر نوری: فیبر نوری را با ویژگی های انتقال عالی و کشش واجد شرایط انتخاب کنید.
2. رنگ آمیزی فیبر نوری: از کروماتوگرام کامل استاندارد برای علامت گذاری استفاده کنید، بدون نیاز به محو شدن و مهاجرت در دمای بالا.
3. اکستروژن ثانویه: از پلاستیک با مدول الاستیک بالا و ضریب انبساط خطی کم برای اکسترود کردن در یک لوله با اندازه معین استفاده کنید، فیبر را در ژل ضد رطوبت و ضد آب قرار دهید و آن را برای چند روز (حداقل دو روز) نگهداری کنید. روز).
4. کابل نوری پیچ خورده: چندین فیبر نوری اکسترود شده را با واحد تقویت شده بپیچانید.
5. غلاف بیرونی کابل نوری را فشار دهید: یک لایه غلاف به کابل نوری پیچ خورده اضافه کنید.