فیبر تک حالته (SingleModeFiber) یک فیبر نوری است که فقط می تواند یک حالت را در یک طول موج مشخص ارسال کند. هسته شیشه مرکزی بسیار نازک است (قطر هسته معمولاً 9 یا 10 میکرومتر است).
بنابراین، پراکندگی بین حالت آن بسیار کوچک است، برای ارتباطات از راه دور مناسب است، با این حال، پراکندگی مواد و پراکندگی موجبر نیز وجود دارد، به طوری که فیبر تک حالته دارای الزامات بالاتری در عرض طیفی و پایداری منبع نور است، یعنی عرض طیفی باید باریک باشد و پایداری بهتر است.
بعداً مشخص شد که در طول موج 1.31 میکرومتر، پراکندگی مواد فیبر نوری تک حالته و پراکندگی موجبر مثبت و منفی است و قدر دقیقاً یکسان است. به این ترتیب، منطقه طول موج 1.31 میکرومتر تبدیل به یک پنجره کاری ایده آل برای ارتباطات فیبر نوری شده است و اکنون باند کاری اصلی سیستم های ارتباطی فیبر نوری کاربردی است. پارامترهای اصلی فیبر تک حالته معمولی 1.31μm توسط اتحادیه بین المللی مخابرات ITU-T در G652 Certain توصیه شده است، بنابراین این فیبر فیبر G652 نیز نامیده می شود. فیبر تک حالته را می توان به 652 فیبر تک حالته، 653 فیبر تک حالته و 655 فیبر تک حالته تقسیم کرد.
توضیح فیبر تک حالته در ادبیات دانشگاهی: به طور کلی وقتی v کمتر از 2.405 باشد، تنها یک پیک در فیبر عبور می کند، بنابراین به آن فیبر تک حالته می گویند. هسته آن بسیار نازک است، حدود 8-10 میکرون، و پراکندگی حالت بسیار کوچک است. عامل اصلی که بر عرض باند انتقال فیبر تأثیر می گذارد، پراکندگی های مختلف است و پراکندگی حالت مهمترین آنها است. پراکندگی فیبر تک حالته کوچک است، بنابراین می تواند نور را در یک باند فرکانس وسیع برای مسافت طولانی منتقل کند.
فیبر تک حالته دارای قطر هسته 10 میکرون است که امکان انتقال پرتو تک حالته را فراهم می کند که می تواند پهنای باند و پراکندگی مودال را کاهش دهد. با این حال، به دلیل اینکه قطر هسته فیبر تک حالته خیلی کوچک است، کنترل انتقال پرتو دشوار است، بنابراین لازم است از لیزرهای گران قیمت به عنوان منبع نور استفاده شود و محدودیت اصلی کابل های نوری تک حالته پراکندگی مواد است. . کابل های نوری تک حالته عمدتاً از لیزر برای به دست آوردن پهنای باند فرکانس بالا استفاده می کنند. از آنجایی که LED ها تعداد زیادی منبع نور با پهنای باند متفاوت ساطع می کنند، الزامات پراکندگی مواد بسیار مهم است. فیبر تک حالته می تواند فاصله انتقال بیشتری را نسبت به فیبر چند حالته پشتیبانی کند. در شبکه اترنت 100 مگابیت بر ثانیه یا شبکه 1 گیگابیتی، فیبر تک حالته می تواند از منظر هزینه، فاصله انتقال بیش از 5000 متر را پشتیبانی کند. از منظر هزینه، از آنجایی که فرستنده و گیرنده نوری بسیار گران است، هزینه استفاده از فیبر نوری تک حالته بیشتر از هزینه کابل فیبر نوری چند حالته خواهد بود.
توزیع ضریب شکست مشابه فیبر نوری ناگهانی است، قطر هسته تنها 8 ~ 10μm است و نور به شکل خطی در امتداد محور هسته منتشر می شود. از آنجایی که این فیبر فقط می تواند یک حالت را منتقل کند (دو حالت قطبی شدن انحطاط است)، فیبر تک حالته نامیده می شود و اعوجاج سیگنال آن بسیار کم است.