نام انگلیسی ماژول نوری: Optical Module است. وظیفه آن تبدیل سیگنال الکتریکی به سیگنال نوری در انتهای فرستنده و سپس انتقال آن از طریق فیبر نوری و سپس تبدیل سیگنال نوری به سیگنال الکتریکی در انتهای گیرنده است. به عبارت ساده، این دستگاهی برای فوتوالکتریک تبدیل از نظر حجم، اندازه کوچکی دارد و برای اولین بار کمی شبیه فلش USB است. به آن نگاه نکنید، اگرچه بزرگ نیست، اما نقش بسیار مهمی در ساخت 5G دارد.
مراکز داده سنتی عمدتاً مبتنی بر معماری شبکه 10G هستند. با این حال، با ادامه رشد ترافیک داده، مراکز داده تحت فشار بیشتری قرار دارند. بنابراین، ارتقاء تجهیزات مربوطه ضروری است. در عصر 5G، تعداد ایستگاه های پایه یک انفجار بزرگ را به همراه خواهد داشت. در عین حال، به دلیل رشد سریع و سریع حجم داده ها در عصر 5G، عملکرد و مقدار ماژول های نوری به شدت افزایش خواهد یافت.
ماژول نوری قابل تعویض 400G CDFP نام دارد. CDFP دارای سه نسل در تاریخ است که به دو اسلات کارت، نیمه ارسالی و نیمه دریافتی تقسیم شده است. بسیاری از استانداردهای ماژول نوری 10G، 40G، 100G و 400G توسط گروه کاری IEEE 802.3 ارائه شده است. علاوه بر این، MSA نیز وجود دارد. پروتکل. بزرگترین تفاوت با IEEE این است که پروتکل چند منبع MSA بیشتر شبیه یک فرم سازمان غیر رسمی خصوصی است که می تواند پروتکل های MSA مختلفی را برای استانداردهای مختلف ماژول نوری تشکیل دهد. دقیقاً به این دلیل است که استانداردها استاندارد شده اند و امروزه ماژول های نوری در بسته بندی ساختاری، اندازه محصول و رابط یکپارچه شده اند.
در حال حاضر، اپراتورهای مرکز داده مانند آمازون، مایکروسافت، گوگل و فیس بوک به سرعت در حال ساخت مراکز داده خود هستند تا با استفاده از ماژول های نوری 100G/400G نرخ انتقال را افزایش دهند. هزینه های ساخت، فضای استفاده و مصرف انرژی، همه مسائلی هستند که اپراتورها باید به آن توجه کنند. صورت علاوه بر الزامات مربوط به ماژول نوری، مرکز داده ابری نیاز به افزایش توان داده در فیبر نصب شده دارد تا عملکرد مرکز داده تا حد بیشتری اعمال شود.