فرستنده و گیرنده فیبر نوری یک واحد تبدیل رسانه انتقال اترنت است که سیگنال های الکتریکی جفت پیچ خورده در فواصل کوتاه و سیگنال های نوری دوربرد را مبادله می کند. با توجه به نیاز آن، به طور عمده به فرستنده و گیرنده های تک فیبر نوری و فرستنده و گیرنده های نوری دو فیبر تقسیم می شود. در ادامه به طور مفصل به معرفی فرستنده گیرنده تک فیبر/دو فیبر نوری تک حالته می پردازیم؟ تفاوت بین فرستنده و گیرنده تک حالته تک فیبر و تک حالته دو فیبر نوری چیست؟ اگر علاقه مند هستید، بیایید نگاهی بیندازیم!

a چیستفرستنده و گیرنده تک فیبر نوری تک حالته?

فرستنده و گیرنده فیبر نوری تک حالته، تجهیزات تک فیبر می توانند نیمی از فیبر نوری را ذخیره کنند، یعنی برای رسیدن به دریافت و انتقال داده در یک فیبر نوری.

فرستنده و گیرنده فیبر نوری تک فیبر: داده های دریافتی و ارسالی بر روی یک فیبر نوری ارسال می شود. همانطور که از نام آن پیداست، تجهیزات تک فیبر می توانند نیمی از فیبر نوری را ذخیره کنند، یعنی برای دریافت و ارسال داده ها بر روی یک فیبر نوری، که برای مکان هایی که منابع فیبر نوری تنگ است بسیار مناسب است. این نوع محصول از فناوری مالتی پلکسی تقسیم طول موج استفاده می کند و بیشتر طول موج های مورد استفاده 1310 نانومتر و 1550 نانومتر است. با این حال، از آنجایی که هیچ استاندارد بین المللی یکپارچه ای برای محصولات فرستنده گیرنده تک فیبری وجود ندارد، محصولات سازنده های مختلف ممکن است در صورت اتصال به یکدیگر ناسازگار باشند. علاوه بر این، به دلیل استفاده از مالتی پلکسی تقسیم طول موج، محصولات فرستنده گیرنده تک فیبری به طور کلی دارای ویژگی های تضعیف سیگنال بزرگ هستند. در حال حاضر، اکثر فرستنده‌های فیبر نوری موجود در بازار، محصولات دو فیبر هستند که بالغ‌تر و پایدارتر هستند، اما به فیبرهای بیشتری نیاز دارند.

a چیستفرستنده و گیرنده نوری دو فیبر تک حالته?

فرستنده و گیرنده فیبر نوری دو فیبر تک حالته و نوع فرستنده فیبر نوری دو طرفه تک فیبر تجهیزات تبدیل فوتوالکتریک هستند که مزیت صرفه جویی در نیمی از فیبر را دارند.

فرستنده فیبر نوری دو طرفه تک فیبر یک دستگاه تبدیل فوتوالکتریک است که از فناوری مالتی پلکسی تقسیم طول موج برای ارسال و دریافت داده ها بر روی فیبر نوری استفاده می کند و سیگنال های الکتریکی شبکه و سیگنال های نوری را تبدیل می کند. فرستنده های فیبر نوری دو طرفه تک فیبر در سال های اخیر محبوبیت بیشتری پیدا کرده اند. مزیت این است که می تواند نیمی از فیبر نوری را ذخیره کند. هیچ استاندارد بین المللی واحدی برای کمبود نیمی از فیبر نوری وجود ندارد. محصولات تولید شده توسط تولید کنندگان مختلف به طور کلی سازگار هستند و پایداری کمی بدتر از محصولات فیبر دوگانه دارند. در حال حاضر، فرستنده‌های فیبر نوری در بازار همچنان تحت سلطه محصولات فیبر دوگانه هستند.

چه فرقی با هم دارندفرستنده های نوری تک حالته تک فیبر و تک حالته دو فیبر نوری?

چند حالته تک حالته به کابل نوری بستگی دارد، فیبر دو فیبر تک فیبر به انتقال فیبر یک هسته ای یا انتقال فیبر دو هسته ای اشاره دارد. تک حالت به استفاده از کابل های نوری تک حالته اشاره دارد، فرستنده گیرنده های تک فیبری فقط از یک هسته استفاده می کنند، هر دو طرف هر دو به این هسته متصل هستند و فرستنده گیرنده در هر دو انتها از طول موج های نوری متفاوتی استفاده می کنند، بنابراین سیگنال های نوری را می توان در یک هسته فرستنده گیرنده دو فیبر از دو هسته استفاده می کند، یکی برای ارسال و دیگری برای دریافت، یک سر آن در حال ارسال است و سر دیگر باید در درگاه گیرنده وارد شود، یعنی دو سر باید متقاطع شوند.

در کاربرد خاص تک حالته و دو حالته، مقدار چند حالته بیشتر از حالت تک حالته است، عمدتاً در محدوده سیم‌کشی زیر 500 متر، چند حالت قبلاً می‌تواند برآورده شود، اگرچه عملکرد آنچنان خوب نیست. به صورت تک حالته حالت تک در محیط‌های بالاتر از 500 متر یا در محیط‌هایی با پهنای باند بالا استفاده می‌شود، عمدتاً در کاربردهای میدانی در مقیاس بزرگ مانند سطح سازمانی. از آنجا که ثبات کار و عملکردماژول های فیبر نوریبسیار بهتر از فرستنده گیرنده هستند، در برنامه های تک حالته با الزامات عملکرد بالا، شرکت های کمی از فرستنده گیرنده استفاده می کنند، اما به جای آن مستقیماً از ماژول ها استفاده می کنند.

تک فیبر و فیبر دوگانه به طور کلی دارای دو درگاه هستند و دو درگاه فیبر دوگانه نسبتاً نزدیک هستند. آنها با TX و RX مشخص شده اند، یکی برای ارسال و دیگری برای دریافت، که مشخص شده اند. دو پورت تک فیبر به طور کلی P1 هستند، P2 نشان می دهد که هر دو پورت می توانند جداگانه ارسال و دریافت کنند، یعنی از یک پورت برای تکمیل ارسال و دریافت استفاده می شود، بنابراین به آن تک فیبر می گویند. گیرنده های نوری TX و RX نشان دهنده دریافت و ارسال هستند. دو نوع فرستنده و گیرنده نوری وجود دارد: یکی تک حالته و دیگری دو حالته. درست مانند جاده ای که فقط خطوط تک خطی دارد، ترافیک ممکن است شلوغ باشد. اگر یک خط دو خطی باشد، بسیار نرمتر خواهد بود، بنابراین واضح است که فرستنده گیرنده های دو حالته پایدارتر هستند.

تک فیبر به این معنی است که فقط از یک فیبر برای اتصال دو فرستنده گیرنده استفاده می شود. فیبر دوتایی بیشتر رایج است و به دو فیبر نیاز دارد و قیمت تک فیبر کمی بالاتر است. فرستنده گیرنده چند حالته چندین حالت انتقال را دریافت می کند، فاصله انتقال نسبتاً کوتاه است و فرستنده گیرنده تک حالته فقط یک حالت واحد دریافت می کند. فاصله انتقال نسبتا طولانی است. اگرچه چند حالته حذف شده است، اما به دلیل قیمت پایین، هنوز کاربردهای زیادی در نظارت و انتقال در مسافت کوتاه وجود دارد. فرستنده و گیرنده های چند حالته مربوط به فیبرهای نوری چند حالته و تک حالته و تک حالته با یکدیگر مطابقت دارند. آنها را نمی توان مخلوط کرد.