دانش

فرستنده‌های فیبر نوری معمولاً در محیط واقعی شبکه استفاده می‌شوند که کابل‌های اترنت نمی‌توانند پوشش دهند و باید از فیبرهای نوری برای افزایش فاصله انتقال استفاده کنند. آنها معمولاً در لایه دسترسی شبکه های پهنای باند شهری قرار دارند و به طور گسترده در مناطق مختلف استفاده می شوند.

شبکه دسترسی نوری یک شبکه دسترسی است که از نور به عنوان رسانه انتقال و جایگزین سیم‌های مسی استفاده می‌کند و برای دسترسی به هر خانه استفاده می‌شود. یک شبکه دسترسی نوری به طور کلی از سه بخش تشکیل شده است: یک ترمینال خط نوری OLT، یک واحد شبکه نوری ONU و یک شبکه توزیع نوری...

به طور کلی، قدرت نوری فرستنده و گیرنده فیبر نوری یا ماژول نوری به شرح زیر است: چند حالته بین 10db و -18db است. حالت تک 20 کیلومتر بین -8db و -15db است. و حالت تک است 60 کیلومتر بین -5db و -12db بین. اما اگر قدرت نوری اپلیکیشن فرستنده و گیرنده فیبر نوری...

سرعت ماژول نوری SFP+ این است: فرستنده و گیرنده نوری 10G SFP+ ارتقاء SFP است (گاهی اوقات "mini-GBIC" نامیده می شود). SFP به طور گسترده در اترنت گیگابیتی و کانال فیبر 1G، 2G و 4G استفاده شده است. به منظور انطباق با نرخ داده های بالاتر، SFP+ الکترومغناطیسی پیشرفته طراحی کرده است.

ماژول های نوری و فرستنده های فیبر نوری دستگاه هایی هستند که تبدیل فوتوالکتریک را انجام می دهند. چه تفاوتی بین آنها وجود دارد؟ امروزه، انتقال داده از راه دور که در بسیاری از پروژه های هوشمند مورد استفاده قرار می گیرد، اساساً از انتقال فیبر نوری استفاده می کند. ارتباط بین این نیاز به مدول نوری دارد...

طبق آزمایش، ماژول نوری Gigabit SFP می تواند در پورت SFP + 10 گیگابیتی کار کند، اما ماژول نوری 10 گیگابیتی SFP + نمی تواند در پورت SFP گیگابیتی کار کند. وقتی یک ماژول نوری گیگابیتی SFP در پورت SFP + 10 گیگابیتی وارد می شود، سرعت این پورت 1G است نه 10G.