Fast Ethernet (FE) ialah istilah untuk Ethernet dalam rangkaian komputer, yang menyediakan kadar pemindahan 100Mbps. Piawaian IEEE 802.3u 100BASE-T Fast Ethernet telah diperkenalkan secara rasmi oleh IEEE pada tahun 1995, dan kadar penghantaran Ethernet pantas sebelum ini ialah 10Mbps. Standard Fast Ethernet merangkumi tiga subkategori: 100BASE-FX, 100BASE-TX dan 100BASE-T4. 100 menunjukkan kadar penghantaran 100Mbit/s. "BASE" bermaksud penghantaran jalur asas; Huruf selepas sengkang merujuk kepada medium penghantaran yang membawa isyarat, "T" bermaksud pasangan berpintal (tembaga), "F" bermaksud gentian optik; Aksara terakhir (huruf "X", nombor "4", dll.) merujuk kepada kaedah kod baris yang digunakan. Jadual berikut menunjukkan jenis Ethernet cepat biasa.
Berbanding dengan Ethernet pantas, Gigabit Ethernet (GE) boleh memberikan kadar pemindahan 1000Mbps dalam rangkaian komputer. Piawaian Gigabit Ethernet (dikenali sebagai piawaian IEEE 802.3ab) telah diterbitkan secara rasmi oleh IEEE pada tahun 1999, hanya beberapa tahun selepas kemunculan piawaian Fast Ethernet, tetapi ia tidak digunakan secara meluas sehingga sekitar tahun 2010. Gigabit Ethernet mengguna pakai format bingkai daripada IEEE 803.2 Ethernet dan kaedah kawalan akses media CSMA/CD, yang boleh berfungsi dalam mod separuh dupleks dan dupleks penuh. Gigabit Ethernet mempunyai kabel dan peranti yang serupa dengan Fast Ethernet, tetapi ia lebih serba boleh dan menjimatkan. Dengan pembangunan berterusan Gigabit Ethernet, versi yang lebih maju telah muncul, seperti 40G Ethernet dan 100G Ethernet. Gigabit Ethernet mempunyai piawaian lapisan fizikal yang berbeza, seperti 1000BASE-X, 1000BASE-T dan 1000BASE-CX.
