1.1 Pasywny rozdzielacz optyczny

Pasywny rozdzielacz optyczny jest ważnym elementem sieci PON. Funkcja pasywnego rozdzielacza optycznego polega na podziale mocy optycznej jednego wejściowego sygnału optycznego na wiele wyjść. Zazwyczaj rozdzielacz osiąga podział światła od 1:2 do 1:32 lub nawet 1:64. Cechą pasywnego rozdzielacza optycznego jest to, że nie wymaga zasilania i ma duże możliwości adaptacji do środowiska. Ponieważ kanał nadrzędny EPON jest multipleksowany przez wszystkich z podziałem czasuONUs, każdyONUmoże wysyłać dane w określonym oknie czasowym. Dlatego kanał nadrzędny EPON przesyła sygnały impulsowe, co wymaga użycia urządzeń optycznych obsługujących sygnały impulsoweCiężarIOLT.

Pasywne rozdzielacze optyczne w sieciach PON dzieli się ogólnie na dwa typy: tradycyjny rozdzielacz stożkowy fuzyjny i nowo powstający rozdzielacz planarny światłowodowy.

1.2 Topologia fizyczna

Sieć EPON przyjmuje strukturę topologii punkt-wielopunkt zamiast struktury punkt-punkt, co znacznie oszczędza ilość światłowodu i koszty zarządzania. PONOLTsprzęt zmniejsza liczbę laserów wymaganych przez centralę, aOLTjest podzielane przez wieluONUużytkownicy. Ponadto EPON wykorzystuje technologię Ethernet i standardowe ramki Ethernet do świadczenia bieżących usług głównego nurtu – usługi IP bez jakiejkolwiek konwersji.

1.3 Synchronizacja impulsowa warstwy fizycznej EPON

W celu obniżenia kosztówONU, kluczowe technologieEPONwarstwa fizyczna koncentruje się naOLTobejmujące: szybką synchronizację sygnałów impulsowych, synchronizację sieci, sterowanie mocą optycznych modułów nadawczo-odbiorczych oraz odbiór adaptacyjny.

Ponieważ sygnał odebrany przezOLTjest sygnałem serii każdego z nichONU,OLTmusi być w stanie w krótkim czasie osiągnąć synchronizację fazową, a następnie odebrać dane. Ponadto, ponieważ kanał łącza zwrotnego przyjmuje tryb TDMA, a technologia kompensacji opóźnienia transmisji światłowodu na dystansie 20 km realizuje synchronizację szczelin czasowych całej sieci, pakiety danych docierają do szczeliny czasowej określonej przez algorytm OBA. Ponadto ze względu na różną odległość każdego z nichONUzOLT, dla modułu odbiorczegoOLT, moc różnych przedziałów czasowych jest różna. W aplikacjach DBA nawet moc tego samego przedziału czasowego jest inna, co nazywa się efektem bliskiej odległości. Dlatego teżOLTmusi być w stanie szybko dostosować swoje punkty decyzyjne na poziomie „0” i „1”. Aby rozwiązać problem „efektu dalekiego bliskiego”, zaproponowano schemat sterowania mocąOLTinformujeONUpoziomu mocy nadawania pakietów zarządzania eksploatacją i konserwacją (OAM) po ustaleniu odległości. Ponieważ ten schemat zwiększy koszt jednostki ONU i złożoność protokołu warstwy fizycznej oraz ograniczy wydajność transmisji liniowej doONUpoziom najdalej odOLT, nie został on przyjęty przez grupę roboczą EFM.