Transceivery światłowodowesą powszechnie stosowane w rzeczywistych środowiskach sieciowych, w których nie można pokryć kabli Ethernet, a w celu wydłużenia odległości transmisji należy zastosować światłowody. Jednocześnie odegrały one ogromną rolę w łączeniu ostatniej mili linii światłowodowych z sieciami obszarów metropolitalnych i sieciami zewnętrznymi. Rola.
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: klasyfikacja przyrodnicza
Jednomodowynadajnik-odbiornik światłowodowy: odległość transmisji od 20 kilometrów do 120 kilometrów Wielomodowy transceiver światłowodowy: odległość transmisji od 2 kilometrów do 5 kilometrów Na przykład moc nadawania transceivera światłowodowego o długości 5 km wynosi zazwyczaj od -20 do -14 dB, a czułość odbioru wynosi -30 dB, przy długości fali 1310 nm; podczas gdy moc nadawcza transceivera światłowodowego o zasięgu 120 km wynosi przeważnie od -5 do 0 dB, a czułość odbioru wynosi -38 dB, a używana jest długość fali 1550 nm
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: wymagana klasyfikacja
Transceiver światłowodowy jednowłóknowy: odbierane i wysyłane dane są przesyłane światłowodem dwuwłóknowymnadajnik-odbiornik światłowodowy: dane odbierane i wysyłane są przesyłane po parze światłowodów Jak sama nazwa wskazuje, sprzęt jednowłóknowy może zaoszczędzić połowę światłowodu, czyli odbierać i wysyłać dane na jednym światłowodzie, co jest bardzo odpowiednie dla miejsc gdzie zasoby światłowodów są ograniczone. Ten typ produktu wykorzystuje technologię multipleksowania z podziałem długości fali, a stosowane długości fal to głównie 1310 nm i 1550 nm. Ponieważ jednak nie ma jednolitego międzynarodowego standardu dla produktów nadawczo-odbiorczych jednowłóknowych, może wystąpić niezgodność między produktami różnych producentów, gdy są one ze sobą połączone. Ponadto, ze względu na zastosowanie multipleksowania z podziałem długości fali, produkty nadawczo-odbiorcze z pojedynczym włóknem charakteryzują się zazwyczaj dużym tłumieniem sygnału.
Poziom/stawka robocza
Transceiver światłowodowy 100M Ethernet: pracujący w warstwie fizycznej Adaptacyjny transceiver światłowodowy 10/100M Ethernet: pracujący w warstwie łącza danych W zależności od poziomu/szybkości roboczej można go podzielić na pojedyncze transceivery światłowodowe 10M, 100M, 10/100M adaptacyjne transceivery światłowodowe, transceivery światłowodowe 1000M i adaptacyjne transceivery 10/100/1000. Wśród nich pojedyncze produkty nadawczo-odbiorcze 10M i 100M działają w warstwie fizycznej, a produkty nadawczo-odbiorcze pracujące w tej warstwie przesyłają dane krok po kroku. Zaletą tej metody przesyłania jest duża prędkość przesyłania, wysoki stopień przejrzystości i niskie opóźnienia. Nadaje się do stosowania na łączach o stałej szybkości. Jednocześnie, ponieważ takie urządzenia nie mają procesu autonegocjacji przed normalną komunikacją, są kompatybilne. Radzą sobie lepiej pod względem seksu i stabilności.
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: klasyfikacja konstrukcji
Stacjonarny (samodzielny) transceiver światłowodowy: samodzielne urządzenie klienckie Transceiver światłowodowy montowany w stojaku (modułowy): instalowany w obudowie z szesnastoma gniazdami, wykorzystujący scentralizowane zasilanie. Zgodnie z konstrukcją można go podzielić na desktop (stojak). -samodzielnie) transceivery światłowodowe i transceivery światłowodowe montowane w stojaku. Transceiver światłowodowy do komputerów stacjonarnych jest odpowiedni dla jednego użytkownika, na przykład do obsługi łącza zwrotnego jednego użytkownikaprzełącznikna korytarzu. Montowane w stojaku (modułowe) transceivery światłowodowe nadają się do agregacji wielu użytkowników. Obecnie większość stojaków domowych to produkty z 16 gniazdami, co oznacza, że w stojaku można umieścić do 16 modułowych transceiverów światłowodowych.
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: klasyfikacja typu zarządzania
Niezarządzany transceiver światłowodowy Ethernet: podłącz i używaj, ustaw tryb pracy portu elektrycznego za pomocą pokrętła sprzętowegoprzełącznikTransceiver światłowodowy Ethernet typu zarządzania siecią: obsługuje zarządzanie siecią klasy operatorskiej
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: klasyfikacja zarządzania siecią
Można go podzielić na niezarządzane transceivery światłowodowe i transceivery światłowodowe zarządzane sieciowo. Większość operatorów ma nadzieję, że wszystkimi urządzeniami w ich sieciach będzie można zarządzać zdalnie. Produkty nadawczo-odbiorcze światłowodowe, takie jak przełączniki iroutery, stopniowo rozwijają się w tym kierunku. Transceivery światłowodowe, które można połączyć w sieć, można również podzielić na zarządzanie siecią w biurze centralnym i zarządzanie siecią terminali użytkowników. Transceivery światłowodowe, którymi może zarządzać centrala, to głównie produkty montowane w stojaku, a większość z nich przyjmuje strukturę zarządzania master-slave. Z jednej strony główny moduł zarządzania siecią musi odpytywać informacje dotyczące zarządzania siecią na własnej szafie, a z drugiej strony musi także zebrać wszystkie podrzędne szafy podrzędne. Informacje w sieci są następnie agregowane i przesyłane do serwera zarządzania siecią. Na przykład seria zarządzanych sieciowo transceiverów światłowodowych OL200 dostarczanych przez Wuhan Fiberhome Networks obsługuje strukturę zarządzania siecią 1 (master) + 9 (slave) i może zarządzać do 150 transceiverów światłowodowych jednocześnie. Zarządzanie siecią po stronie użytkownika można podzielić na trzy główne metody: pierwsza polega na uruchomieniu określonego protokołu pomiędzy centralą a urządzeniem klienckim. Protokół jest odpowiedzialny za wysyłanie informacji o statusie klienta do centrali, a procesor urządzenia w centrali obsługuje te stany. Informacje i przesłać je do serwera zarządzania siecią; po drugie, transceiver światłowodowy w centrali może wykryć moc optyczną na porcie optycznym, więc w przypadku problemu na ścieżce optycznej moc optyczna może zostać wykorzystana do ustalenia, czy problem dotyczy światłowodu, czy awaria sprzętu użytkownika; Trzecim jest zainstalowanie głównego procesora sterującego na transiwerze światłowodowym po stronie użytkownika, tak aby system zarządzania siecią mógł z jednej strony monitorować stan pracy sprzętu po stronie użytkownika, a także mógł realizować zdalną konfigurację i zdalny restart. Spośród trzech metod zarządzania siecią po stronie klienta, dwie pierwsze służą wyłącznie do zdalnego monitorowania sprzętu po stronie klienta, natomiast trzecia dotyczy rzeczywistego zdalnego zarządzania siecią. Ponieważ jednak trzecia metoda dodaje procesor po stronie użytkownika, co również zwiększa koszt sprzętu po stronie użytkownika, dwie pierwsze metody mają więcej zalet pod względem ceny. Ponieważ operatorzy wymagają coraz większej liczby urządzeń do zarządzania siecią, uważa się, że zarządzanie siecią transceiverów światłowodowych stanie się bardziej praktyczne i inteligentne.
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: klasyfikacja zasilaczy
Wbudowany transceiver światłowodowy: wbudowany zasilacz impulsowy jest zasilaczem klasy nośnej; Zewnętrzny transceiver światłowodowy: zewnętrzny zasilacz transformatorowy jest najczęściej stosowany w sprzęcie cywilnym.
Klasyfikacja transceiverów światłowodowych: klasyfikacja metod pracy
Tryb pełnego dupleksu oznacza, że gdy wysyłanie i odbieranie danych jest rozdzielane i przesyłane dwiema różnymi liniami transmisyjnymi, obie strony komunikacji mogą wysyłać i odbierać w tym samym czasie. Taki tryb transmisji to system full-duplex. W trybie pełnego dupleksu każdy koniec systemu komunikacyjnego jest wyposażony w nadajnik i odbiornik, dzięki czemu można sterować transmisją danych w obu kierunkach jednocześnie. Tryb pełnego dupleksu nie jest koniecznyprzełącznikkierunku, więc nie ma opóźnienia czasowego spowodowanego operacją przełączania. Tryb półdupleksowy odnosi się do wykorzystania tej samej linii transmisyjnej zarówno do odbioru, jak i wysyłania. Chociaż dane mogą być przesyłane w obu kierunkach, obie strony nie mogą jednocześnie wysyłać i odbierać danych. Ten tryb transmisji jest półdupleksowy. Gdy zostanie przyjęty tryb półdupleksowy, nadajnik i odbiornik na każdym końcu systemu komunikacyjnego są przesyłane do linii komunikacyjnej poprzez moduł odbierający/wysyłającyprzełącznikto przełącznikkierunek. Dlatego wystąpi opóźnienie czasowe.