Hızlı Ethernet (FE), bilgisayar ağlarında 100 Mbps aktarım hızı sağlayan Ethernet terimidir. IEEE 802.3u 100BASE-T Hızlı Ethernet standardı, IEEE tarafından 1995 yılında resmi olarak tanıtıldı ve hızlı Ethernet'in iletim hızı daha önce 10 Mbps idi. Hızlı Ethernet standardı üç alt kategori içerir: 100BASE-FX, 100BASE-TX ve 100BASE-T4. 100, 100Mbit/s iletim hızını gösterir. "BASE" temel bant iletimi anlamına gelir; Çizgiden sonraki harf, sinyali taşıyan iletim ortamını belirtir; "T" bükümlü çifti (bakır), "F" fiber optik anlamına gelir; Son karakter ("X" harfi, "4" sayısı vb.) kullanılan satır kodu yöntemini belirtir. Aşağıdaki tabloda yaygın olarak kullanılan hızlı Ethernet türleri gösterilmektedir.
Hızlı Ethernet ile karşılaştırıldığında Gigabit Ethernet (GE), bir bilgisayar ağında 1000Mbps aktarım hızı sağlayabilir. Gigabit Ethernet standardı (IEEE 802.3ab standardı olarak bilinir), Hızlı Ethernet standardının ortaya çıkışından yalnızca birkaç yıl sonra, 1999 yılında IEEE tarafından resmi olarak yayınlandı, ancak 2010 yılına kadar yaygın olarak kullanılmadı. Gigabit Ethernet, çerçeve formatını benimser IEEE 803.2 Ethernet ve yarı çift yönlü ve tam çift yönlü modda çalışabilen CSMA/CD ortam erişim kontrol yöntemi. Gigabit Ethernet, Hızlı Ethernet'e benzer kablolara ve cihazlara sahiptir ancak daha çok yönlü ve ekonomiktir. Gigabit Ethernet'in sürekli gelişmesiyle birlikte 40G Ethernet ve 100G Ethernet gibi daha gelişmiş versiyonlar ortaya çıktı. Gigabit Ethernet, 1000BASE-X, 1000BASE-T ve 1000BASE-CX gibi farklı fiziksel katman standartlarına sahiptir.
